Rüzgar, Yağmur ve Güneş’in Dansı

Bir zamanlar gökyüzünde, dağların ve denizlerin üstünde, hep birlikte yaşayan üç dost varmış: Rüzgar, Yağmur ve Güneş. Her biri kendi işini yapar, ama aralarında hep güzel bir uyum olurmuş. Bir gün, bu üç dost gökyüzünde buluşmuş ve birlikte ne yapacaklarını düşünmeye başlamışlar.

Rüzgar, her zaman olduğu gibi çok enerjikmiş. O her yeri dolaşır, dalları sallayıp yapraklarla dans edermiş. O gün de heyecanla etrafta esmeye başlamış. “Hadi, biraz eğlenelim!” demiş. “Ben yaprakları uçurup dalları sallarken siz de bana katılın!”

Yağmur bulutların içinde hafifçe dolaşıyormuş. O, sakin ve şefkatliymiş. “Evet, güzel bir oyun olabilir,” demiş nazikçe. “Ama önce biraz su vereyim, ağaçların ve çiçeklerin susuz kalmasını istemem.” Yağmur, yumuşacık damlalarını yeryüzüne göndermeye başlamış. Çimenler suya kavuşmuş, ağaçların yaprakları parlamış. Yağmur gülümseyerek, “İşte şimdi ben de hazırım,” demiş.

Güneş ise büyük, parlak ve sıcakkanlıymış. “Ah dostlarım, sizinle her zaman oynamayı çok seviyorum. Ama şimdi biraz ısınma zamanı! Yağmur damlaları, parlayın bakalım!” Güneş, ışıklarını bulutların arasından gönderip Yağmur’un damlalarını aydınlatmış. O anda yerdeki her şey parlamaya başlamış. Yağmur damlaları, minik elmaslar gibi ışıldıyormuş.

Rüzgar, bu parlaklığı görünce daha da coşmuş. “Hadi, daha hızlı eselim! Yapraklar uçsun, dalgalar kabarsın!” demiş. Rüzgar, yeryüzünde dolaşarak denizdeki dalgaları kabartmış. Dalgalar, sahile doğru dans eder gibi yükselmiş ve geri çekilmiş. Ağaçlar ise Rüzgar’ın bu enerjisine eşlik ederek dallarını sallamış.

Güneş, o kadar mutluymuş ki gökyüzünde parlamaya devam etmiş. “Hep birlikte ne kadar harika bir uyum içindeyiz,” demiş. “Rüzgar’ın dansı, Yağmur’un yumuşacık dokunuşu ve benim ışıklarım! Doğa bizimle birlikte yaşıyor, her şeyin canlandığını hissediyorum.”

O sırada Yağmur, sakin bir sesle “Ama dostlarım, biraz dinlenme zamanı da gelmeli,” demiş. “Çok fazla yağmur ve rüzgar, bazen yeryüzünü yorar. Şimdi biraz bulutların arasına çekileyim, sonra belki yine gelirim.”

Rüzgar, esintisini hafifletmiş. “Evet, belki bugünlük yeter. Ağaçlar ve çiçekler dinlenmek isteyebilir,” demiş. Güneş ise son bir defa yeryüzüne bakarak “Ben yine buradayım, her şeyin üzerinde parlamaya devam edeceğim,” demiş.

Ve böylece, Rüzgar biraz daha hafiflemiş, Yağmur bulutların arasında kaybolmuş ve Güneş, yavaş yavaş yeryüzünü sıcak ışıklarıyla sarmalamış. Doğa, Rüzgar’ın şarkısı, Yağmur’un dansı ve Güneş’in sıcaklığıyla huzur içinde kalmış.

O gün, gökyüzünde dostlar yine neşeyle oynamış ve yeryüzünü güzellikleriyle beslemişler. Her biri kendi görevini yapmış, ama birlikte olduklarında her şey daha da güzel olmuş.