Tombiş Bebek ve Pandanın Macerası

Bir zamanlar, küçük bir bebek varmış. Adı Tombiş’miş çünkü yanakları yumuşacık ve tombul tombulmuş. Tombiş bebek, her gün evinde oyuncaklarıyla oynamayı çok severmiş. En sevdiği oyuncağı ise büyük bir panda ayıcıkmış. Bu panda, tıpkı gerçek bir panda gibi siyah-beyaz renklere sahipmiş ve çok tatlıymış.

Bir gün Tombiş bebek, panda ayıcığına sarılarak uyandı. “Bugün ne yapsak Panda?” diye sormuş Tombiş. Panda tabii ki konuşamamış ama Tombiş bebeğin elini tutmuş gibi hissetmiş. “Hadi dışarı çıkalım!” demiş kendi kendine.

Tombiş, panda ayıcığını yanına alıp bahçeye çıkmış. Bahçe rengarenk çiçeklerle doluymuş. Tombiş bebek etrafa bakmış ve “Vay, ne güzel çiçekler!” diye sevinçle bağırmış. Panda ayıcık, sanki Tombiş bebeği onaylıyor gibi gözükmüş.

Tombiş, bahçede yürürken bir kelebeğin uçtuğunu görmüş. “Bak Panda, kelebek uçuyor! Kelebek, kelebek, nereye gidiyorsun?” demiş. Kelebek, rüzgarla birlikte hafifçe süzülerek uçmaya devam etmiş. Tombiş kelebekle oynamak istemiş ama kelebek hızla çiçeklerin arasına saklanmış.

Derken Tombiş, bir ağacın altında duran yuvarlak bir taş görmüş. “Bu taş ne kadar yuvarlak! Panda, hadi onu yuvarlayalım!” demiş. Tombiş, küçük elleriyle taşı itmeye başlamış. Taş yuvarlanmış ve yuvarlanmış, ta ki birden bir küçük tepeye kadar gitmiş. “Yuvarlanan taş, yuvarlanan taş!” diye gülmüş Tombiş.

Panda ayıcık hâlâ Tombiş’in kucağındaymış ve Tombiş ona bakarak, “Bugün ne kadar eğlenceli, değil mi Panda?” demiş. O sırada gökyüzünden bir kuş cıvıl cıvıl öterek geçiyormuş. Tombiş bebek hemen kuşa bakmış. “Kuş, kuş! Cik cik yapıyor!” diye bağırmış. Tombiş’in gözleri kuşu takip etmiş ama kuş çoktan uzaklara uçmuş.

Tombiş, birden çok susadığını fark etmiş. Annesi bahçeye gelip ona su vermiş. “Al bakalım küçük Tombiş,” demiş annesi gülümseyerek. Tombiş, suyunu içtikten sonra panda ayıcığa tekrar sarılmış. “Panda, su içmek çok güzel! Sen de susamış olabilirsin,” demiş.

Sonra Tombiş bebek, panda ayıcığıyla birlikte bir ağacın gölgesine oturmuş. Gölge serinmiş, Tombiş’in minik elleriyle panda ayıcığına sarıldığı an, içini büyük bir mutluluk kaplamış. “Bugün çok güzel bir gündü Panda, yarın yine oynarız,” demiş ve panda ayıcığını öpmüş.

Ve böylece Tombiş bebek ve panda ayıcık, bahçedeki maceralarının tadını çıkarmaya devam etmişler. Tombiş, her gün panda ile yeni şeyler keşfetmek için sabırsızlanıyormuş. Bugün taş yuvarlamışlardı, belki yarın yeni bir kelebek peşinde koşacaklardı!